Zabytkowe miasto Schaffhausen, twierdza Munot i organy Kuhna.

„Nie byłam wszędzie, ale wszędzie na pewno jest na mojej liście”

– Susan Sontag

Epickie wakacje 
2/3

pierwszy dzień sierpnia, 2020

Powolutku docieram już do końca opowieści o naszych wspólnych wakacjach, choć tak naprawdę zanim na dobre opuściliśmy Szwajcarię, jeszcze wiele przebyliśmy podróży zupełnie innych od tych, trudniejszych i dużo bardziej wymagających.  Teraz jednak pora najwyższa wkroczyć na uliczki pięknej, zabytkowej miejscowości Schaffhausen nazywanej przez miejscowych "Szafuza".
    To najbardziej wysunięte na północ miasto w tym kraju. Starówka składa się z barwnych renesansowych budynków, otrzymała przydomek "miasto wykuszów" (ze względu na 300 istniejących okazów na tych ulicach). Poza pierwotnymi murami miejskimi w mieście znajduje się Munot, twierdza z XVI wieku, oraz na południowy zachód od miasta Rhine Falls, największy wodospad w Europie, który pokazywałam poprzednio: link.

Historia

W przeciwieństwie do innych miejscowości w kantonie, tutaj nie ma żadnych śladów po starożytnych osadach. Około 600 roku n.e., osadnicy alemańscy zbudowali tutaj gospodarstwo i tu właściwie rozpoczyna się cała historia, bowiem dzięki nim rozwinęła się średniowieczna wioska Berslingen. Ta została opuszczona około 1200 roku i dziś nie pozostał już po niej żaden ślad.
    Miasto Schaffhausen powstało około 1000 roku ze względu na szczególne położenie geograficzne tego miejsca. W tym czasie Ren na wysokości Schaffhausen był szeroki i bardzo płaski. Było to jedno z niewielu miejsc, w których można było przeprawić się konno przez Ren.

Podczas II wojny światowej, 1 kwietnia 1944 r. o godzinie 10:55, miasto stało się celem nalotu trzech dywizjonów bombowców 8. Sił Powietrznych USA z powodu błędu nawigacji. 47  bombowców B-24 "Liberator" zrzuciło na miasto 378 bomb burząco-zapalających, zabijając 40 osób. Zmarli spoczywają na cmentarzu leśnym w Schaffhausen w zbiorowej mogile.

Przez długi czas utrzymywano tezę, że zamach bombowy miał być ukierunkowanym „odwetem” lub „memorandum” wobec przemysłu Schaffhausen, który zaopatrywał Rzeszę Niemiecką w uzbrojenie. Jednak akta w archiwach amerykańskich i brytyjskich, które teraz stały się dostępne, pokazują że zamach bombowy był tragicznym błędem.
    Faktycznym celem ataku była fabryka IG Farben (dziś BASF ) w Ludwigshafen am Rhein, 200 km na północ. W wyniku bardzo złej pogody nad kanałem La Manche, Francją i południowymi Niemcami, niedoświadczeni piloci zboczyli z kursu i stracili orientację, a do zboczenia z trasy doprowadził tylny wiatr o prędkości około 100 kilometrów na godzinę. Czyli chłopcy najprawdopodobniej przywitali się z Fenem.

Fronwagplatz

Kolorowe fontanny na placu i wieża Fronwag. Kiedyś znajdowała się tu wielka waga targowa. Można ją dziś oglądać w Muzeum Wszystkich Świętych. W szczycie wieży Fronwag znajduje się zegar astronomiczny Joachima Habrechta (1564 rok). Przedstawia on 10 różnych funkcji astronomicznych. Dzwon z kaplicy zamkowej Balm wisi na dachu tejże wieży.

Miska pływająca w fontannie – karteczka informuje o jej przeznaczeniu.
Ponieważ był to dzień bardzo upalny i duszny,
można sobie taką miskę napełnić wodą, postawić przy ławce
i moczyć w niej stopy.
Takie miski pływały we wszystkich fontannach.

Schwabentor

Napiszę kilka słów o w/w wieży. Po raz pierwszy pojawiła się w dokumencie z 1361 roku jako „nowa wieża”. Stanowiła północny kraniec średniowiecznych fortyfikacji miejskich, a dzisiaj jest bramą wyjściową na przedmieścia. Po jej zachodniej stronie zachował się fragment starego muru miejskiego z blankami i wieżą Finsterwald jako narożną wieżą.
    W 1932 roku wnętrze wieży i mansardowy dach z dzwonnicą z 1782 roku uległy całkowitemu zniszczeniu podczas pożaru. Po pożarze architekt Wolfgang Müller przeprojektował Schwabentor w latach 1933-1935, a ozdobił ją malarz Carl Roesch freskami we wnękach zegarowych. Obraz po południowej stronie nosi tytuł „Kosmos” (mężczyzna i kobieta w kosmicznym cyklu, stoją między śmiercią a demonem, a anioł chroni tę parę). Obraz po stronie północnej nazywany jest „cyklem” (cztery epoki w sekwencji niepowstrzymanego ruchu wskazówek zegara). Wieża od czasu pożaru pokryta jest dachem namiotowym.

Elewacje, zabudowa

i pomysłowe aranżacje

Architektura zabytkowych miasteczek potrafi zmiatać z nóg, to był poziom ósmy (z dziesięciu). Dziesiąty pokażę Wam następnym razem.
    Mimo kolejnej już wizyty, podobało mi się tak samo i aparat nie odklejał mi się od oka. Czy po latach mogło coś się zmienić? Od ostatniej wizyty na pewno zmienił się sprzęt i punkt widzenia fotografa. Kiedyś fotografowałam bardziej ogólnikowo, miałam szerokie kadry, teraz jestem bardziej drobiazgowa.

Ten sam koleżka, który witał nas kilka lat temu, nadal stoi w oknie, tym razem zasymilowany z okolicznościami na świecie. Poprzednio nawiązywał przyjaźń z małym pieskiem i papugą.

Zdjęcie archiwalne:

Na poniższym zdjęciu atrakcyjny budynek, w którym kiedyś było więzienie. To od niego kamienica otrzymała nazwę: Grosser Kafig [wielka klatka].

Po drodze automat na wino. Brzydka sugestia – ciekawe ile czasu taki automat stałby w Polsce cały?

Wystawka: noże, tasaki, gilotynki i inne stalowe przedmioty.
Sklep w sam raz dla kobiety.

Balkony i inne miejsca do spędzania osobistego czasu z/na... (wpisz dowolne), to w Szwajcarii bajka. Zawsze mnie urzekały ichniejsze balkony, wykusze i małe tarasiki dachowe.

Muzeum na Klosterstrasse 16 jest miejscem, które warto zwiedzieć i nie zawiedzie się nawet najwybredniejszy turysta. To co on oferuje pokazałam w starszym wpisie, gdzie przeprowadzam czytelnika wszystkimi pokojami. Zapraszam z tego miejsca do archiwum: inne atrakcje Szafuzy.
    Znajdziecie tam również świetną wycieczkę po klasztornym ogrodzie i kilka nowych ciekawostek, które tym razem ominęliśmy. A poniżej zdjęcie okna tegoż muzeum. Rura w szybie prowadzi do ula. Stoi on, prawie całkiem przezroczysty, w części zoologicznej.

Munot

Dla wielbicieli średniowiecznej architektury to może być punkt obowiązkowy całej wycieczki. Wspaniałe wnętrza twierdzy Munot stanowią atrakcję Schaffhausen, której nie można pominąć. Za grubymi murami znajdują się pomieszczenia i korytarze, kręcone schody i świetne oświetlenie, które przyprawia o przyjemny dreszczyk.

Po drodze na Munot.

Kierując się w stronę twierdzy, idzie się długimi schodami prowadzącymi przez winnicę. Warto oglądać się za siebie, taka panorama miasta jest warta czasu i uwagi. I te "ogródki dachowe..."

Munot to okrągła forteca w centrum szwajcarskiego miasta. Została zbudowana w XVI wieku z kamienia szlamowego i surowca z kamieniołomu z Malm. Usłużył Szwajcarom do obrony tylko raz w 1799 roku podczas odwrotu wojsk francuskich przed Austriakami.

Dziś Munot służy jako miejsce wydarzeń kulturowych. W miesiącach letnich Stowarzyszenie Munot organizuje znane bale z muzyką taneczną na żywo (w każdy sobotni wieczór). Kwadryl, znany również jako Française , jest tańczony dwa razy w ciągu nocy.
    Pierwsze wzmianki o tańcu towarzyskim we Francji i Anglii sięgają XVII wieku. Ta tradycja obchodzona jest na balach Munot od ponad stu lat.

    Każdego roku po wakacjach Stowarzyszenie Munot organizuje Festiwal Dziecięcy Munot zakończony dużym pokazem sztucznych ogni.

Kazamaty

Moje ulubione miejsce w całej zabudowie. Nie trzeba słów, trzeba teraz zdjęć:

Kazamaty rodziły pomysły artystyczne nie tylko na miejscu, ale też przed chwilą. Właśnie obrobiłam dwa i muszę przyznać, że wyglądają dość potężnie. Niech moc będzie z nami!

Wejście na wieżę

Rewelacyjne kręcone schody i świetne oświetlenie. Każdorazowo przywożę stamtąd fantastyczne zdjęcia. Świetna zabawa gwarantowana.
    Wejście na górę nie składa się ze schodów a z ułożonej z małych kamyczków, równej podłogi kręcącej się jak muszla ślimaka.

Jedna na górze, druga na dole.

Na szczycie wieży

Ławki, stoliki w zadaszonych blankach i armaty. Coś mnie podkusiło, by się troszkę rozerwać...

Pamiątkowe zdjęcia:

Na zewnątrz

Droga do miasta jest również łagodna i gładka. Po drodze można zagościć w niewielkim arboretum, a poza tym jest tutaj hodowane małe stado danieli. Samiec nosi imię urzędującego obecnie burmistrza Schaffhausen.

Ostatnią atrakcją w której niechcący utknęłam, był kościół protestancki św. Johann'a. Powody zaraz staną się jasne.

Kościół St. Johann

Jego budowę rozpoczęto w tysięcznym roku. Można przypuszczać, że pierwszy kościół w tym miejscu istniał już wcześniej. Wykopaliska z lat 1983-1989 odsłoniły pozostałości muru pierwszego małego kamiennego kościoła znajdującego się 3,4 m poniżej dzisiejszej podłogi kościoła.

Drzwi od południowego zachodu.

Zamiast klasycznego ołtarza jaki znamy z katolickich świątyń.

Organy Kuhna na zachodniej galerii.

Sklepienie.

Organy

Jak się domyślacie, to one zatrzymały mnie w tym kościele na dłużej, ku zgrozie moich współtowarzyszy... Potrafię długo delektować się muzyką organową, podczas gdy inni ludzie po prostu się nudzą...

    Romantyczne organy zbudowane przez Orgelbau Kuhna zostały zbudowane w 1879 roku. Jego cechą szczególną jest klarnet w instrukcji II. Znajduje się w osobnej puszce.

A oto jak brzmią:

📍 Została nam jeszcze jedna średniowieczna miejscowość, moja ulubiona w całej Szwajcarii. Tam mogłabym mieszkać.

    Będzie to zarazem ostatnia podróż z naszymi współtowarzyszami, bowiem jest to też ostatni dzień ich wakacji z epickim rozmachem. Po tym gdy już wyjechali, zostaliśmy w Szwajcarii jeszcze na dwa tygodnie po to aby pobić pewien wysokogórski rekord, zobaczyć ogromny lodowiec i odkryć kilka niesamowitych, kamiennych szlaków, krótko mówiąc – przełęcze! Ale nie omieszkam w międzyczasie okrasić tej wirtualnej strefy zdjęciami pięknej polskiej jesieni. Żyje się inaczej, ale też pięknie. Epicko pięknie. A będzie jeszcze lepiej! i pora zacząć to pokazywać. Polska leży w naprawdę pięknym miejscu na ziemi.